การจัดการธนาคารน้ำสภาลานวัดตะโหมด

การจัดการน้ำสภาลานวัดตะโหมด
ธนาคารน้ำ

ธนาคารทำหน้าที่ เก็บเงิน ออมเงิน และปล่อยดอกเบี้ย
ธนาคารน้ำทำหน้าที่กักเก็บน้ำ ออมน้ำ ออมดิน รักษาต้นทุนของน้ำ แล้วปล่อยดอกเบี้ยที่เป็นน้ำออกมาให้ชุมชนได้ใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืน ธนาคารน้ำยังช่วยชะลอไม่ให้น้ำไหลลงสู่ชุมชนอย่างรวดเร็ว เป็นที่เก็บปุ๋ยชีวภาพตามธรรมชาติ ถึงฤดูฝนปุ๋ยถูกน้ำชะล้างลงสู่ลำคลองกระจายสู่พื้นแปลงเกษตรของชุมชนเฉลี่ยอย่างเป็นธรรมโดยธรรมชาติ รักษาความชุ่มชื้นของป่า รักษาระบบนิเวศของป่า สัตว์น้ำ สัตว์บก ตามธรรมชาติ
สภาพของชุมชนตะโหมด เป็นชุมชนที่มีวิถีชีวิตแบบเรียบง่าย มีการพึ่งพิงอิงอาศัยซึ่งกันและกัน โดยมีสายน้ำสำคัญที่หล่อเลี้ยงชุมชน ถึง 4 สาย ที่ทำให้คนในชุมชนได้เห็นคุณค่าของสายน้ำ และทรัพยากรของชุมชนในการประสานงานและส่งเสริมให้เกิดการมีส่วนร่วมระหว่างบ้าน วัด โรงเรียน เข้ามามีส่วนร่วมในการขับเคลื่อนและแก้ปัญหาของชุมชนและสังคมในด้านต่างๆ 4 ด้าน คือ
1. ด้านเศรษฐกิจ
2. ด้านศาสนาและวัฒนธรรม

3. ด้านสิ่งแวดล้อมและการท่องเที่ยว
4. ด้านสังคม
ชุมชนตะโหมดมีวิถีชีวิตอยู่กับธรรมชาติ ป่าไม้ สายน้ำ อันอุดมสมบูร์ตลอดมา แต่จากสภาพการเปลี่ยนแปลงการเพิ่มขึ้นของประชากร จึงทำให้ธรรมชาติลดความอุดมสมบรูณืลง และเป็นปัญหาน้ำหลาก น้ำท่วม น้ำแล้ง การพังทลายของหน้าดิน
กลุ่มต้นหญ้าซึ่งเป็นนักเรียนโรงเรียนประชาบำรุงที่ดูแลเรื่องการจัดการธนาคาร ร่วมกับผู้นำชุมชนตะโหมดจึงได้ดำเนินการจัดการกับสิ่งแวดล้อมทางธรรมชาติแบบครบวงจรทั้งป่า น้ำ ดิน มาตั้งแต่ปี พ.ศ.2543 เป็นต้นมา
โครงงานธนาคารน้ำ
1.กลุ่มเยาวชนผู้รับผิดชอบโครงงาน กลุ่มต้นหญ้า โรงเรียนประชาบำรุง ( อุทิตกิจจาทร)
1.นส.มนนิกา ไชยรัตน์ ประธาน ม 5/1
2.นส.วิฬุโน ฤทธิเดช รองประธาน ม.5
3.นส.อัจรา พลเพชร เหรัญญิก ม.5
4.นส.ปิยะนุช แจ่มจันทร์ เลขานุการ ม.5
2.สถานศึกษา โรงเรียนประชาบำรุง (อุทิตกิจจาทร) หมู่ที่ 9 ต.ตะโหมด อ.ตะโหมด จ. พัทลุง
3.ที่ปรึกษา คณะกรรมการสภาลานวัดตะโหมด
เทศบาลตำบลตะโหมด ,เทศบาลตำบลเขาหัวช้าง
ผู้อำนวยการจบ แก้วทิพย์
4.พระสงฆ์ที่ปรึกษา พระครูสังฆรักษ์วิชาญ วัดตะโหมด อ.ตะโหมด จ.พัทลุง
5.ผู้บริหารที่ปรึกษา ผอ.สมพร กาญจนพันธุ์
6.คุณครูที่ปรึกษา นางพันทวี ฟักทอง






โครงงานธนาคารน้ำ
วัตถุประสงค์
1. ดำเนินตามแนวพระราชดำริของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
2. เพื่อเพิ่มจิตสำนึก ตระหนัก เห็นคุณค่าในการรักษ์น้ำ รักษ์ป่า รักษ์ดิน
3. ลดปัญหาการขาอแคลนน้ำและน้ำป่าไหลหลาก
4. เพื่อใช้เป็นเครื่องมือในการสร้างความรัก ความผูกพันระหว่างบ้าน วัด โรงเรียน
สภาพปัญหา
เมื่อถึงฤดูฝนน้ำป่าไหลหลาก ทำให้ชุมชน โรงเรียนได้รับผลกระทบ และในฤดูแล้งจะขาดแคลนน้ำ ขาดความหลากหลายทางชีวภาพ
เป้าหมาย
1.ช่วยในการกักเก็ยน้ำ 60%/ตัว/ปี
2.ลดความเสียหายในการที่น้ำป่าไหลหลาก
3.มีน้ำใช้อุดมสมบร์ตลอดทั้งปี
4.เพิ่มความหลากหลายทางชีวภาพ
การดำเนินงาน
1.แจ้งสมาชิกกลุ่มต้นหญ้า และผู้นำชุมชนที่ดูแลด้านการจัดการสิ่งแวดล้อมและการท่องเที่ยว
2.ชี้แจง วางแผน การดำเนินงาน ออกสำรวจ ค้นหาพื้นที่ ที่จะจัดทำธนาคารน้ำ
3.จัดเตรียมอุปกรณ์ ลงพื้นที่ปฎิบัติงาน
หลักธรรมที่นำมาใช้
ไดแสดงออกการมีน้ำใจ เสียสละ กตัญญูต่อธรรมชาติ ได้ใช้เวลาว่าง ฝึกความขยัน อดทน และตระหนัก การับผิดชอบต่อธรรมชาติและสังคมโดยการมีส่วนร่วมแบบสามัคคีธรรม
ผลที่คาคว่าจะได้รับ
1.สมาชิกในชุมชนมีน้ำใช้ในการอุปโภค บริโภคตลอดปี
2.เพื่อลดปัญหาจากภัยธรรมชาติ
3.ทำการเกษตรได้ตามฤดูกาล
4.ทำให้ระบบนิเวศของป่าต้นน้ำดีขึ้น
5.ทำให้เกิดความรัก ความสามัคคีระหว่างผู้นำของชุมชน กตัญญูต่อธรรมชาติ ลดช่องว่างระหว่างผู้ใหญ่กับเด็ก

วัดตะโหมด

วัดตะโหมด
ที่ตั่ง เลขที่ ๖๐ ม. ๓ ตำบลตะโหมด อ.ตะโหมด จ.พัทลุง ๙๓๑๖๐
เจ้าอาวาส ชื่อ พระครูอุทิตกิจจาทร
รองเจ้าอาวาส ชื่อ พระครูสุนทรกิจจานุโยค เจ้าคณะอำเภอตะโหมด
ผู้ช่วยเจ้าอาวาสชื่อ พระครูสังฆรักษ์วิชาญ ปสนฺนจิตฺโต
ประวัติของวัดตะโหมด

ประวัติวัดตะโหมด

วัดตะโหมด ตั้งอยู่บ้านเลขที่ ๖๐ หมู่ที่ ๓ ตำบลตะโหมด อำเภอตะโหมด จังหวัดพัทลุง สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย มีที่ดินตั้งวัดเนื้อที่ ๒๑ ไร่ ๑ งาน ๖๘ ตรว. นส. ๓ เลขที่ ๘๒๑ – ๒๒๕
อาณาเขต
ทิศเหนือ จดถนนสาธารณะและที่ดินของนายเวียงดำเม็ง
ทิศใต้ จดที่ดินของนายจัด ฤทธิเดชและนายสวาท ทองรักษ์
ทิศตะวันออก จดถนนสาธารณะ
ทิศตะวันตก จดที่ดินของนางแผ้ว ชนะสิทธิ์ และนางอำนวย ฤทธิเดช

วัดตะโหมด ตั้งอยู่ในพื้นที่หมู่ 3 ตำบลตะโหมด อำเภอตะโหมด จังหวัดพัทลุง ซึ่งมีพระครูอุทิตกิจจาทร เป็นเจ้าอาวาส สังกัดมหานิกาย มีประวัติความเป็นมาดังนี้ วัดตะโหมดตามหลักฐานที่ปรากฏได้ตั้งมาเป็นเวลา 100 ปีกว่ามาแล้ว ครั้งแรกได้ตั้งอยู่ทางทิศใต้ของวัดปัจจุบัน ระยะห่างกันประมาณ 5 เส้น แต่วัดเก่านี้ ประชาชนมักเรียกตามลำแม่น้ำว่า วัดเหนือ เพราะอยู่เหนือต้นลำธารของวัดปัจจุบัน.
ต่อมาประมาณ พ.ศ. 2370 หลวงพ่อไชยทอง หรือชาวบ้านมักเรียกท่านว่า พ่อแก่ไชยทอง ได้อยู่ปกครองวัดเหนือมาตามลำดับ แต่วัดเหนือแห่งนี้สันนิษฐานว่าคงไม่ได้รับอนุญาตสร้างเหมือนวัดปัจจุบันนี้ คงเป็นแค่เพียงสำนักสงฆ์ (ที่พักสงฆ์) เท่านั้น.
ครั้นมาถึงประมาณ พ.ศ. 2450 ได้มีหลวงพ่อเปีย ซึ่งเป็นพระที่ชอบแสวงหาที่สงัดในการบำเพ็ญภาวนา คือชอบอยู่ตามป่าช้า ได้เดินทางมาจาก วัดดอนคัน ตำบลคูขุด อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา ได้มาเห็นป่าช้าแห่งนี้ ( บริเวณวัดปัจจุบัน ) เป็นที่สงบเงียบเหมาะแก่พระภิกษุจะใช้เป็นที่เจริญภาวนาในกาลต่อไป จึงคิดจัดตั้งสำนักสงฆ์ ( วัดปัจจุบัน ) ลงในป่าช้าแห่งนี้ ประชาชนก็ได้ช่วยกันบุกเบิกให้เป็นที่อยู่ของสงฆ์ ตั้งแต่นั้นมาและชาวบ้านมักเรียกวัดปัจจุบันว่าวัดใต้ เพราะอยู่ใต้แม่น้ำลำธาร ตอนนั้นมีวัดบ้านตะโหมดมีถึง 2 วัดคือ วัดเหนือ และวัดใต้ ทั้ง 2 วัดนี้คงไม่ได้รับอนุญาตจดทะเบียนให้วัดถูกต้องตามกฎหมายเหมือนอย่างทุกวันนี้ กาลต่อมาเมื่อสำนักแห่งนี้ ( วัดใต้ ) เจริญขึ้นตามลำดับ ประชาชนก็เกิดความเลื่อมใส่ศรัทธาใคร่จะบวชในสำนักสงฆ์แห่งนี้ จึงได้ช่วยกันจัดสร้างศาลาลงในแม่น้ำลำธาร เพื่อที่จะได้ทำการอุปสมบท เพราะในสมัยนั้นต้องใช้ศาลาในน้ำเป็นที่ทำสังฆกรรมของสงฆ์
ในปีพ.ศ. 2453 ชาวบ้านได้นิมนต์ พระช่วย อินฺทสโร มาจากวัดช่างทอง ( เดิมเป็นชาวปัตตานี ) มาเป็นพระกรรมวาจาจารย์ โดยมีพระครูจัน วัดสังฆวราราม ( วัดสังเขย่า ) เป็นพระอุปัชฌาย์ ส่วนหลวงพ่อเปีย เมื่อท่านชราภาพมากแล้วท่านก็กลับไปสู่ภูมิลำเนาเดิมของท่าน ต่อมาพระช่วย อินฺทสโร ได้รับการแต่งตั้งเป็นพระอธิการช่วย อินฺทสโร เจ้าอาวาสวัดตะโหมด เป็นองค์แรกถูกต้องตามกฏหมาย ตั้งแต่ พ.ศ. 2453 ตามเลขทะเบียนกรมการศาสนาจนทุกวันนี้
ในปีพ.ศ. 2464 เมื่อพระช่วย อินฺทสโร ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาส แล้วทางราชการได้อนุญาตให้เปิดโรงเรียนขึ้นที่วัดตะโหมดเป็นครั้งแรก ในวันที่ 12 มีนาคม 2464 โดยมีนายล้อม ชนะสิทธิ์ ( ขุนประนามตะโหมดภัย ) เป็นครูใหญ่ ซึ่งได้อาศัยศาลาการเปรียญเป็นสถานที่เล่าเรียนของกุลบุตรกุลธิดาสมัยนั้น.
ในปีพ.ศ.2477 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา และสร้างอุโบสถ จนสำเร็จ และได้ผูกพัทธสีมา เมื่อวันอังคารที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2478 ในระหว่างที่พระอธิการช่วย อินฺทสโร ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสอยู่นั้น ท่านได้ขยายเนื้อที่บริเวณวัดออกไปทางทิศตะวันออกประมาณ 1 ไร่.
ในปีพ.ศ. 2481 พระอธิการช่วย อินฺทสโร ก็ถึงแก่มรณภาพลง ซึ่งมีพระเลื่อนและพระเซ่ง ซึ่งเดินมาจากวัดเชิงแส อำเภอระโนด จังหวัดสงขลา เป็นผู้ดูแลรักษาอยู่ระยะหนึ่ง.
ในปี พ.ศ. 2484 ท่านพระครูกาเดิม วัดบางแก้ว ซึ่งเป็นเจ้าคณะหมวดในสมัยนั้น ได้นิมนต์ * พระหมุน ธมฺมปาโล ได้มาดำรงตำแหน่งรักษาการเจ้าอาวาสวัดตะโหมด เมื่อพ.ศ.๒๔๘๕ พระหมุน ธมฺมปาโล ได้รับแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดตะโหมดองค์ที่สอง แล้วก็ได้คิดจัดสร้างปฎิสังขรณ์เสนาสนะขึ้นตามสมควร
ในปีพ.ศ. 2496 ได้คิดจัดสร้างอาคารเรียนแบบ ป. 3 พิเศษขึ้น 1 หลัง ขนาด 4 ห้องเรียน ซึ่งมีพระปลัด จ้วน อตฺตมโน ผู้ช่วยเจ้าอาวาสเป็นกำลังในการสร้างจนสำเร็จ ต่อมาพระหมุน ธมฺมปาโล ก็ได้รับพระราชทานสมณศักดิ์ชั้นประทวน จากทางราชการร่วมกับคณะสงฆ์เป็น พระครูหมุน ธมฺมปาโล ( พระครูประทวน )
ต่อมาปี พ.ศ. 2500 พระครูหมุน ธมฺมปาโล ก็ได้ลงไปตั้งวัดที่วัดแม่ขรี ( ที่โรงเรียนบ้านแม่ขรีสวิงประชาสรรค์ปัจจุบัน )
ปี พ.ศ. 2503 พระปลัดจ้วน อตฺตมโน วัดตะโหมด ได้ลงไปจัดตั้งวัดแม่ขรีขึ้นอีกแห่งหนึ่ง ( วัดแม่ขรีปัจจุบัน ) ด้วยการเรียกร้องของชาวบ้านในขณะนั้น ต่อมาพระครูหมุน ธมฺมปาโล ซึ่งอยู่วัดแม่ขรีแห่งเก่า ( ที่โรงเรียนแม่ขรีประชาสรรค์ ) ซึ่งเป็นสถานที่ไม่เหมาะสมจึงได้ย้ายมาอยู่ที่วัดแม่ขรีแห่งใหม่ ( วัดปัจจุบัน ) เมื่อพระครูหมุน ธมฺมปาโล ย้ายมาอยู่วัดแม่ขรีแห่งใหม่แล้ว พระปลัดจ้วน อตฺตมโน กลับมาอยู่ที่วัดตะโหมดตามเดิม พ.ศ. 2509 ได้ก่อสร้างศาลาการเปรียญขึ้น 1 หลัง ขนาด 14 – 27 เมตร หลังคาทรงไทย มุงกระเบื้องเคลือบสี
* ต่อมาเป็นพระครูพิมลชยานุรักษ์

ลำดับเจ้าอาวาส
๑. พระอธิการช่วย อินฺทสโร พ.ศ. ๒๔๕๓ - ๒๔๘๑
๒. พระครูหมุน ธมฺมปาโล ( ต่อมาเป็นเจ้าอาวาสวัดแม่ขรีฯ พระครูพิมลชยานุรักษ์ ) พ.ศ.๒๔๘๔ - ๒๕๑๐
๓. พระครูอุทิตกิจจาทร ( จ้วน อตฺตมโน ) พ.ศ. ๒๕๑๐ - ปัจจุบัน